Dit keer is het thema van foodblog event “verbinding”. Een breed onderwerp, je kunt verschillende keukens verbinden maar ook eten zelf kan verbinden. Eten om te delen of eten dat een speciale herinnering heeft. Er is geen verbinding zo sterk als de band tussen mij en mijn moeder. Maar ondanks dat delen wij de hobby van het koken niet. Wat we wel delen is een liefde om te eten.
Ik plan altijd precies wat ik wil eten. Dan komen mijn boodschappen goed uit en zo zorg ik ervoor dat ik gevarieerd eet. Maar soms heb ik een avond dat ik echt helemaal geen zin heb in wat ik eigenlijk zou gaan eten. Dat had ik gisteravond ook. En het voordeel van zelf koken is dat je altijd kunt besluiten om iets anders te maken.
Het komt niet vaak voor, maar mijn vriend wilde ineens een avond koken. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Hoewel ik graag in de keuken sta is het ook wel fijn als het eens een avondje niet hoeft. Tenminste, dat was het idee. Uiteindelijk maakte mijn vriend heerlijke kibbeling, maar ik maakte er toch nog een erwtenpuree bij. Dit erwtenpuree recept is enorm simpel, maar echt onwijs lekker om te serveren bij vis. Ik vind het zelf lekkerder dan patat erbij.
Ik zeg te vaak dat mijn gerechten snel en simpel zijn, maar deze pasta is dat ook zeker. Wij waren wat later thuis omdat we eerst nog boodschappen moesten doen. Deze pasta stond een half uur later al op tafel. Dat is fijn op zulke avonden. En dat terwijl je met deze pasta pesto met zalm toch het idee krijgt alsof er iemand uitgebreid heeft staan koken.
Geen brood in huis hebben is zo’n straf nog niet. Ik was mijn hele voorraadkast aan het nagaan. Wat zou ik kunnen gaan maken? Eigenlijk heb ik altijd wel genoeg in huis om iets te eten, maar je moet er ook maar net zin in hebben. Dit keer was ik vooral op zoek naar iets gezonds. Gelukkig heb ik standaard een doos diepvries doperwten liggen. Dat zou iedereen in huis moeten hebben, ze zijn uit de vriezer veel lekkerder dan uit pot en het is altijd makkelijk toe te voegen aan gerechten.