Misschien niet de chili con carne zoals je hem meestal ziet. Met gehakt en vol met bonen. Mijn vriend lust al die bonen niet dus ik wilde een versie zonder bonen. Ik dacht vroeger dat bonen nodig waren om een chili con carne te maken, maar iemand wist mij te vertellen dat chili con carne oorspronkelijk staat voor rode peper met vlees. Rode peper: check. Vlees: check.
Pittig, je zult mij nooit horen zeggen dat ik goed pittig kan eten. Want waarschijnlijk lacht de helft van de wereld mij dan heel hard uit. Maar een klein beetje pit mag er wel in zitten. En lekker simpel gooi ik er gewoon vaak een lepeltje sambal in. Deze sambal is heerlijk, hij is mild en heeft een onwijs lekkere smaak.
Garnalen. Veel mensen lusten ze niet. Sowieso zijn er nog erg veel mensen die geen of weinig vis lusten. Zelf ben ik ook geen enorme viseter. En stiekem enorm kieskeurig. Zodra iets te “visserig” smaakt dan haak ik ook al snel af. Maar er is heel veel uit de zee dat ik wel heel erg lekker vind en er is ook nog een hele hoop dat ik nog moet proberen.
Ik hou van de Hollandse garnalen en dan het liefst koud. En grote garnalen eet ik het liefst op deze manier. Heel erg simpel, maar in mijn ogen helemaal perfect. Dus dat is het toch een receptje om te delen, toch?
Één van de simpelste pasta gerechten. Ik leerde het voor het eerste kennen toen ik in hotel New York werkte. Dit was één van de eerste gerechten die ik maakte. Logisch, want dit is ook het simpelste dat op de kaart stond. Waarschijnlijk is dit ook één van de simpelste dingen op mijn blog.