Season with love

Albert Heijn havermout bekers getest

ahhavermout

Ik liep in de supermarkt en probeerde te bedenken wat ik de komende tijd zou gaan ontbijten. Ik vind havermout vaak een goede keuze, maar ben vaak inspiratieloos wat ik er doorheen zou doen. Ook heb ik ’s ochtends geen zin om enorm veel moeite te moeten doen. Daarom heb ik deze Albert Heijn havermout bekers getest. 

Het lijkt enorm simpel. Je kiest het smaakje waar je trek in hebt. Doet er wat water bij en zet het in de magnetron. Twee minuten later heb een heerlijk bakje havermout. En dat alles voor 85 cent. Waarom zou je nog moeilijk doen?

Helaas viel het in de praktijk tegen. Zoals je ziet heb ik 5 bakjes omdat ik alle smaken wilde proberen. Pas bij het 5e bakje lukte het mij om de beker niet te laten overlopen. De eerste keer zat de hele magnetron onder. De tweede keer probeerde mijn vriend het nogmaals, weer de hele magnetron vol met havermout. De derde keer dacht ik dat je de deksel er misschien op moest laten. Ook geen succes, die vervormde helemaal en de havermout vond weer zijn weg in mijn magnetron. De 4e keer heb ik het enorm goed in de gaten gehouden maar was ik net te laat. Het geheim de 5e keer? Korter dan op de verpakking staat en halverwege een keertje roeren. 

Zoals je begrijpt is het constant overlopen van deze bekers niet echt goed geweest voor mijn ochtendhumeur. Maar zodra je het eenmaal doorhebt zou het een goed product kunnen zijn. 

Ik vond het wel jammer dat er redelijk weinig garnituur in zat. De havermout was redelijk simpel. Ik had eigenlijk soms de neiging om er stiekem nog wat bij te gooien. Niet helemaal de bedoeling natuurlijk. Omdat er zo weinig smaak aan zat is het ook lastig om een favoriet te noemen. Niets sprong er echt uit. 

Ook heb ik dit product gekocht met de gedachte dat het geschikt zou zijn als ontbijt. Helaas vond ik de portie daar te klein voor. Ik kreeg er eigenlijk alleen maar meer trek van. Gemiddeld bevatten de bekers ongeveer 200 kcal. Misschien is het daardoor ook eerder geschikt als tussendoortje. 

Mijn conclusie: